Om 6.30u rijden we richting de King Hussein Bridge, oftewel de grensovergang naar Israel, voor ons geplande bezoek aan Jerusalem.

Je moet hier wel goed weten hoe jede grens over gaat, werkt hier weer net iets anders. Ongeveer 4 km voor de Hussein Bridge wordt je bagage gecheckt en ga je door een douane waar je uitreistax betaald. Vervolgens stap je in een touringcar en rijd je over de brug. Na de brug stapt iedereen uit voor een paspoortcontrole en wordt de bus van binnen gecontroleerd. Dan weer allemaal instappen, tot aan de douane. Dit gaat voor ons lekker snel aangezien onze bagage in Jordanie achter blijft, we hebben alleen een klein rugzakje mee met onze tandenborstels erin om 1 nacht te kunnen verblijven in Jerusalem. Wel worden we grondig gecheckt en worden er flink wat vragen gesteld. Opvallend is dat hier overval vrouwen werkzaam zijn (zonder hoofddoekjes). Dit komt doordat in dit land vrouwen 2 jaar dienstplichtig zijn en de mannen 3 jaar.

Jerusalem is niet in een dag te bezoeken aangezien het onduidelijk is wanneer de grens haar poorten sluit. Dit kan 17u zijn, maar ook 15u of 13u, het is maar net waar ze zin in hebben. Aangezien het door alle controles al 3,5 duurt eer we Jerusalem bereiken is het een te groot risico om eind van de dag nog terug te moeten, je hebt de old city nou eenmaal niet in een uurtje gezien. En dat zou ook zonde zijn.

Eenmaal de grens over nemen we een sheikut (shared taxi) langs Jericho om in Jerusalem te geraken. Net voor de stad is er alweer een paspoortconrtole en wordt onze sheikut gecheckt. Maar uiteindelijk bereiken we dan de toegang tot' The Old City' en worden we afgezet bij de Damascus Gate. Wat al direct opvalt is dat de gehele oude stad nog omringd is door een oude stadsmuur. Er zijn dus ook meer 7 gates om de stad te kunnen betreden, wat het al heel erg bijzonder maakt, het is net alsof je door een kasteelpoort de stad in loopt en achter de murenbevind je je direct in de Middeleeuwen.

Achter de Damascus Gate bevindt zich het Muslim Quarter. Zo zijn er vier, de Jewish, Muslim, Christian en Armenium, met allemaal hun eigen soort winkeltjes. Zo koop je in het Muslim Quarter overal baklava en koop je in de Jewish Quarte je keppeltje.Qua sfeer spreekt ons het Jewish Quarter het meeste aan, zo komen we op een plein waar muziek wordt gemaakt door een klezmerband. Er wordt flink meegezongen en gedanst op Hava Naquila Hava. Daarnaast is het natuurlijk echt hilarisch om te zien hoe de Joden gekleed gaan, compleet met zwarte zijden kamerjas en wollen bontmutsen. En geloof me, het is snikheet, de mussen vallen van het dak.

Soms waan je je midden in de grotten, sommige steegjes zijn namelijk overdekt door bogen waardoor je soms een tijdje geen daglicht ziet. Het is ontzettend smal en loopt behoorlijk steil omhoog en omlaag, een klein labyrint. Aangekomen bij de Via Dolorosa (de weg waar Jezus zijn lijdensweg aflegde met het kruis) een toerist de hoek om komen met eveneens een groot houten kruis op zijn schouders en een camera om zijn nek. Erg lachwekkend gezicht.

We gaan door de metaaldector om richting de Klaagmuur, de Western Wall,te gaan.De klaagmuur dankt zijn naam aan het feit dat Joden hier de verwoesting van hun tempel door de Romeinen in het jaar 70 betreuren. Het plein heeft nog de status van Synagoge, de muur is 18 meter hoog en 48 meter lang en is opgedeeld in een gedeelte voor mannen en vrouwen. Bij binnenkomst worden vrouwen gecontroleerd of de schouders bedekt zijn, Nicole voldoet aan de eisen en mag mee naar binnen. Mannen krijgen een keppeltje op als ze dichtbij de klaagmuur willen komen. Een heel bijzonder aangezicht en een hele bijzondere plek om te staan en echt snikkend heet, het plein ligt vol blakend in de zon.

We betreden wat trappen om mooi op het plein uit te kijken en zien nu ook detwee koepels achter de klaagmuur op de Tempelberg. De beroemde gouden koepel is de Rotskoepel en daarnaast de zwarte koepel van de Al-Aqsa moskee, een heilige plek voor de moslims. Dit is het bekende plaatje dat iedereen wellicht kent van Jerusalem.

Om even aan de hitte te ontvluchten besluiten we ons hotel op te gaan zoeken. We hebben twee dagen geleden via booking.com gezocht naar de goedkoopste overnachting in een hotel dichtbij de Old City, aangezien alle hostels al volgeboekt waren. Aangekomen bij The Olive Tree Hotel blijkt het best een luxe ding te zijn. We zijn een uur te vroeg om in te checken. De receptionist vraagt ons of we een Regular Room hebben geboekt, waarop wij antwoorden dat we eigenlijk geen idee hebben, maar vermoeden van wel. De receptionist zoekt in zijn computer en begint ineens te lachen. Hij vraagt naar onze bagage en ziet een klein rugzakje, vervolgens kijkt hij nog maar eens in de computer, maar we hebben echt deze kamer gereserveerd. Hij geeft aan dat onze kamer nog niet schoon is, terwijl andere kamers wel klaar zijn. Maar hij gaat onze kamer niet omboeken aangezien wij een suite blijken te hebben. Hij blijft maar herhalen dat het zo'n fantastische kamer is dat we maar gewoon even een uurtje geduld moeten hebben. We zoeken een bankje uit in de lobby en lezen een boekje. Hier zien we een enorme groep Brazilianen, ze zijn gekleed alsof ze naar een voetbalwedstrijd gaan, compleet met shirtjes, petjes, tassen, vestjes van het Nationale elftal, vreselijk.

De tijd vliegt en de sleutel ligt voor ons klaar. Aangekomen bij de kamer zien we al aan de deur dat we een speciale hebben, er hangt een grote gouden plaat op met de benaming Ilan Ramon Suite. We komen binnen in een halletje met direct links de badkamer met Jacuzzi en recht voor ons de Master Bedroom met een groot raam en een mega grote flatscreen. Maar er is nog meer, vanuit het halletje komen we langs onze Kitchenette en belanden we in een gigantische zitkamer die bestaat uit twee delen. Een bankstel en fauteuils voor een nog grotere flatscreen en een gedeelte met secretaire en een leeshoek. Overal waar je kijkt zijn grote ramen, net of je in een Penthouse zit, fantastisch. En dat voor een prijs van 20 euro meer dan een louche hostel. Bij deze hebben wij Booking.com in Jeruzalem heilig verklaard en beloven wij plechtig alleen nog maar via Booking.com een kamer te boeken! Na een uurtje relaxen gaan we de Old City weer in, het is gelukkig iets afgekoeld. We struinen de kleine straatjes en steegjes door, op elke hoek van de straat staat wel een groepje militairen met geweer klaar. Je ziet hier vrouwen in Burka naast complete Joodse gezinnen allemaal met Keppel en pijpenkrulletjes. Het is een erg bijzonder gezicht.

Als het donker is en alle winkeltjes haar deuren beginnen te sluiten zoeken we opnieuw onze uitweg via de Damascus Gate, en besluiten we onze dag aan het buffet in het hotel.

's Ochtends na het ontbijt gaan we op weg om een busje te vinden die ons naar de grens brengt, in dhoop in het begin van de middag weer terug te zijn in Amman, om van daaruit nog ons laatste uitstapje te kunnen maken van deze reis.

Foto's volgen nog!!