Woensdag 21 oktober, het is 5.00 uur als de wekker gaat, het giet van de regen. We vliegen vandaag naar Ushuaia de meest zuidelijke stad ter wereld gelegen op vuurland.

De rit naar het nieuwe moderne vliegveld waar ze binnenlandse vluchten afhandelen gaat lekker vlot. Op het vliegveld gaat ook alles voorspoedig en snel. Bij de terminal aangekomen staan we achter een groep luidruchtige Amerikanen die met ' National Geographic' een tour maken. Ze hebben allemaal kleding aan van NG eneen grote naambadge om. Gelukkig blijkt deze groep niet bij ons in de buurt te zitten in het vliegtuig. Na 3 uur vliegen ontwaren we de pieken van de Andes. Dit is erg inposant! Even later ontwaren we het vliegveld wat op eenschiereiland in hetBeagle kanaal ligtpal voor Ushuaia. Bij aankomst wordt er gecontroleerd of we fruit meenemen. Waarna we onze bagage kunnen afhalen. Deze komt vrij vlot. Daarna pakken we een taxi naar ons hotel dit blijkt niet ver te zijn en ziet er keurig uit.

We besluiten eerst maar eens Ushuaia te gaan verkennen en te lunchen. We hebben wel last van een cultuurshock, waar we in Buenos Aires mooie brede straten zagen en mooie oude gebouwen bestaat de bebouwing hier uit houten hutjes met een golfplaten dak. Het is niet alleen het einde van de wereld maar zo voelt het ook. Het ziet er allemaal een beetje troosteloos uit, maar de majestieuze pieken van het Andes gebergte maken veel goed.

We gaan een sandwich eten bij 'Tante Sara' ja van orgine opgezet door een Nederlander. Het lijkt aan de binnen kant een beetje op een Irish Pub, de sandwich was prima. Waarna we nog wat door het stadje zijn gelopen. Bij de VVV hebben we een kaartje van het nationale park gehaald en gevraagd wat er nog meer te doen is, we kregen uitgebreid uitleg. Waarna we ons ticket voor de vlucht van El Calafate naar Bariloche hebben bevestigd bij het kantoor van de luchtvaartmaatschappij. Na nog een paar blokken gelopen te hebben besluiten we maar terug te keren naar ons Hotel om wat bij te slapen. In de avond gaan we heerlijk eten in een Restaurant dat gesitueerd is aan het Beagle kanaal. We gaan voldaan naar ons hotel om vroeg in slaap te vallen.

De volgende morgen gaan we vroeg op om naar het Nationaal Park 'Tierra del Fuego' te gaan.

We gaan hier met de trein naar toe 'el tren del fin del mundo'. Het spoor is aangelegd door gevangenen, in navolging van de Engelsen en de Fransen wilden de Argentijnen ook hun onbewoonbare land laten bevolken door gevangenen. De gevangenen moesten hier een dorp gaan bouwen en een spoorlijn aanleggen. Het was een smal spoor dat vanuit de nederzetting het bos in liep om hout te kunnen transporteren. Hier rijd tegenwoordig dus een toeristen treintje. Na de treinrit komen we aan in het park, hier wandellen we over een aantal routes. Het landschap dat je hier ziet kun je nog het beste omschrijven als een soort steppe en moerasland. Het is erg indrukwekkend, we spotten nog verschillende vogels waaronder een specht met zwarte veren en een rood gekleurde kop.

Na een flinke tocht keren we weer terug naar ons hotel waar Nicole even op bed gaat liggen.

¡Hasta Luego!